Leuk hoor, die verkleurende bladeren aan de bomen. En ik wil best een keer Oh en Ah roepen bij een felrode vliegenzwam, maar ik hou niet van kapselverwoestend weer. Ik hou er niet van om doorweekt met de pandabeerlook (mascara tot halverwege mijn wangen) op kantoor te komen en een kruisspin in mijn haar zodra ik de deur uitstap vind ik niet grappig. Herfst is stom. Ik heb begrip voor de spoorwegmaatschappijen; ik zou zelf ook bijna vierkante wielen krijgen van de herfst!
Terwijl ik dit schrijf slaat de regen tegen de ruiten. De takken van een uit de kluiten gewassen vlinderstruik -inmiddels zonder vlinders, want rotweer- zwiepen heen en weer in de wind. Binnen is het zo donker dat ik de toetsen van mijn laptop bijna niet meer kan zien. Ik knip een lampje aan, terwijl het half tien 's ochtends is. Ik zucht. Waarom moet het toch elk jaar opnieuw herfst worden?
Zoals altijd wanneer ik in een -voor mij ongebruikelijke- dip schiet, kom ik daar héél snel weer uit met behulp van voedsel. Want het is niet alleen kommer en kwel in de herfst. De herfst is een periode van overvloed. Rijp fruit, pompoenen, paddenstoelen... Het is de tijd van stoofschotels, appeltaarten en bramenjam. Wie kan chagrijnig blijven als het huis zich vult met de geur van stoofpeertjes in rode wijn, kaneel en kardemom? Of van pompoensoep met lekker veel knoflook en zachte geitenkaas? Ik niet. Zoals ieder jaar komen de herfst en ik tot een staakt het vuren. Uiteindelijk haal ik mijn schouders op over het slechte weer en de kortere dagen. De herfst geeft mij in ruil daarvoor een enorme berg lekker eten.
Eén van de leukste dingen om op een druilerige herfstdag te doen, is zelf pasta maken. Een gevulde pasta met paddenstoelen én blaadjes die eruitzien alsof ze zo van de boom je bord ingewaaid zijn. Veel herfstiger kan het niet! Omdat ik weet dat ik niet de enige ben met herfstissues, zal ik mijn recept met jullie delen. Neem er de tijd voor, buiten is het toch koud en guur.
Gevulde pasta met salie en paddenstoelen (2 personen)
Wat heb je nodig?
Pastadeeg (Gebruik bijvoorbeeld dit recept)
Voor de vulling:
Een zakje gedroogd eekhoorntjesbrood
Een bakje ricotta
40 gram Parmezaanse kaas, geraspt
Een eidooier
Voor de salieboter:
Een handje verse salieblaadjes
200 gram boter (Ja echt, zo veel. En wel échte boter gebruiken. Je bikini of speedo hoef je voorlopig toch niet aan.)
150 gram gemengde paddenstoelen. (Het is zonde om het bij saaie champignons te houden)
zout & peper
Nog meer Parmezaan
Hoe maak je het?
Begin met het weken van de gedroogde paddenstoelen. Doe ze in een kom en overgiet ze met heet water. Terwijl de paddenstoelen langzaam zacht en smakelijk worden ( ja echt, laat je niet afschrikken door de geur van hondenbrokken, ze worden écht heel lekker. Trust me!) kun je een glas rode wijn inschenken en beginnen aan het pastadeeg.
Als het deeg klaar is maak je de vulling. Knijp de geweekte paddenstoelen uit en hak ze fijn. Meng dit met de ricotta, de eidooier en de Parmezaanse kaas. Breng op smaak met zout en peper.
Dan is het tijd voor het leuke werk. Maak met behulp van een pastamachine of een deegroller dunne lappen van het deeg. Zorg ervoor dat dun ook echt dun is, anders wordt het een taaie hap. Steek rondjes uit het deeg. Hier heb je speciale stekers voor, maar een groot wijnglas werkt ook prima. Leg op elk rondje een klein beetje vulling in het midden. Je kunt ervoor kiezen de deegrondjes vervolgens gewoon dubbel te vouwen en de randen goed aan te duwen, maar als je iets oogverblindends op tafel wilt zetten, kun je er Culurzones van maken. Deze gevulde pasta zie je veel op Sardinië. De vorm heeft veel weg van een korenaar. Hoe toepasselijk in deze tijd van het jaar! Waar je ook voor kiest, door de gevulde pasta met wat bloem te bestuiven voorkom je dat ze aan elkaar vast blijven plakken.
Doe de boter in een steelpannetje en laat het smelten op een laag vuur. Doe de salieblaadjes (ongesneden) en de paddenstoelen (grote exemplaren snij je in stukjes, kleintjes laat je heel) in de boter en laat dit zachtjes pruttelen tot de boter een lichtbruine kleur krijgt. Draai het vuur dan uit.
Zet ondertussen een grote pan met water en zout op. Kook hierin voorzichtig de pasta. Dit hoeft maar kort, als ze boven komen drijven zijn ze gaar.
Verdeel de pasta over de borden en schep de salieblaadjes en paddenstoelen uit de boter, over de pasta. Tot slot sprenkel je nog wat boter over de pasta (wees royaal, het is herfst) en bestrooi met nog wat grof geraspte Parmezaan.
Ik garandeer je dat het de moeite meer dan waard is. De nootachtige smaak van de boter, de rijke, zachte smaak van de pastavulling en dan die knapperige salieblaadjes...
Echt, als ik dit maak, zijn de herfst en ik héél even beste vriendjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten